سفت کاری ساختمان و نکات فنی آن

مقدمه

برای ساخت یک بنای کامل که استانداردهای لازم در آن رعایت شده باشد، مراحل مختلفی طی می‌شود. معمولاً اهل‌فن این مراحل را در دو بخش سفت‌کاری و نازک‌کاری تقسیم می‌کنند. در سفت‌کاری ساختمان، کارهای مختلفی انجام می‌شود تا اسکلت اصلی سازه شکل بگیرد. در مرحله نازک‌کاری، بنا را به حالتی که برای ساکنان قابل‌استفاده باشد، درمی‌آورند.

اما به‌طورکلی، مهم‌ترین قسمت از ساخت‌وساز، فعالیت‌های مربوط به سفت‌کاری است. بسیاری از استانداردها، از جمله موارد مربوط به پایداری و استحکام سازه در این بخش به مرحله اجرا درمی‌آید. در ادامه این مطلب، قصد داریم تا به این سؤال پاسخ دهیم که سفت‌کاری ساختمان چیست و شامل چه مراحلی می‌شود.

1. سفت‌کاری ساختمان

سفت‌کاری ساختمان شامل تمام مراحل، از آماده‌کردن زمین و کندن پی بنا تا قراردادن ستون‌ها، سقف‌ها و ایجاد اسکلت اصلی سازه می‌شود. در این مرحله از ساخت‌وساز، مصالح مختلفی همچون میل‌گرد، تیرآهن، بتن، گچ و … مورداستفاده قرار می‌گیرد.

پس از آن که بنای اولیه به‌صورت یک ساختمان خام درآمد، کار نازک‌کاری شروع می‌شود. در فرایند نازک‌کاری، همه اجزایی که به زیبایی و کارایی بیشتر بنا کمک می‌کند، اضافه می‌شود. از جمله این اجزا می‌توان به تأسیسات ساختمان، برق‌کاری، نمای ساختمان و معماری داخلی آن اشاره کرد.

اما مراحل اجرای سفت‌کاری ساختمان چیست؟ این فرایند چطور انجام می‌شود؟

2. مراحل سفت‌کاری ساختمان

به‌طورکلی، می‌توان مراحل سفت‌کاری را در موارد زیر خلاصه کرد:

• گودبرداری و خاک‌برداری برای ایجاد پی ساختمان
• پی‌ریزی
• ایجاد اسکلت بتنی یا فلزی بنا
• احداث تیرها و سقف سازه
• تیغه‌چینی و احداث دیوارها
• پایان سفت‌کاری و شروع مراحل مربوط به نازک‌کاری

در ادامه، هر یک از این مراحل را بیشتر توضیح خواهیم داد و آن‌ها را به طور کامل بررسی می‌کنیم.

1.2. گودبرداری و خاک‌برداری برای ایجاد پی ساختمان

در گام نخست، متناسب با ارتفاع سازه و ویژگی‌های آن که توسط معماران بنا مشخص می‌شود، کار گودبرداری انجام می‌گیرد. در این بخش، زمین تا عمق مناسبی کنده می‌شود و برخی از خاک‌های نامناسب حذف می‌گردد. منظور از خاک نامناسب، خاک نباتی یا دستی است. خاک نباتی، خاک نرم و ناپایداری است که معمولاً محل رویش گیاهان بوده و برای ساخت بنا و تحمل وزن آن مناسب نیست. اما منظور از خاک دستی، به بخشی گفته می‌شود که در حین عملیات تخریب و …، توسط مصالح تخریب شده یا موارد مشابه آن پوشیده می‌شود.

• خاک نباتی

خاک نباتی یا فرسوده از مقاومت برشی پایین، تراکم‌پذیری بالا و همچنین رطوبت‌پذیری بالایی برخوردار است؛ کوچک‌ترین باری که به این جنس از خاک وارد شود با نشست مواجه خواهد شد برای ساخت‌وساز اصلاً مناسب نیست. از مشخصه‌های ظاهری این خاک وجود بقایای گیاهی درون آن است؛ در مناطق شهری معمولاً ۲ متر اولیه دیوارهای خاکی متشکل از این جنس خاک است. برای پایدارکردن آن از سولجرشناور میخ‌کوبی درون خاک کمک می‌گیرند.

• خاک دستی

به خاکی که از نخاله‌های ساختمانی و خاک‌های جمع شده بر روی‌هم باشد خاک دستی می‌گویند. این خاک دارای دورریزهای ساختمانی مثل پلاستیک سرامیک آجر و… است که این جنس خاک جزو دسته خاک‌های غیرمرغوب محسوب می‌شود. در هر کجا که باشد برای ساختمان‌سازی باید کاملاً برداشت شود تا به خاک بکر و طبیعی برسیم.

برای دریافت خدمات طراحی ساختمان با شرکت ترانشه در تماس باشید. مجموعه ترانشه فعال در زمینه طراحی ساختمان است برای دریافت اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.

• خاک‌های ریزدانه مقاوم

این جنس خاک دارای بافتی ریز، مقاومت و چسبندگی بالا و خاصیت خمیری پایینی است. خاک‌های ریزدانه مقام در دسته خاک‌های بکر قرار دارند؛ ز مشخصه‌های آن این است که گودبرداری به‌خاطر سختی خاک راحت پیش نمی‌رود.

2.2. پی‌ریزی

پس از گودبرداری، به مرحله پی‌ریزی می‌رسیم. این مرحله خود به سه بخش تقسیم می‌شود. در بخش اول، بتن مگر روی سطح خاک قرار می‌گیرد. منظور از بتن مگر، بتنی است که با ترکیبات خاص خودروی خاک قرار می‌گیرد و سطح صاف و مناسبی برای آرماتوربندی ایجاد می‌کند.

در بتن مگر از ترکیباتی مثل سیمان، آب و سنگ‌دانه با درصدهای مشخص استفاده می‌شود. سیمان موجود در این نوع بتن، 100 تا 150 کیلوگرم در هر مترمکعب است. قطر این لایه، به حدود 10 سانتی‌متر می‌رسد. پس از خشک‌شدن بتن مگر، قدم دوم در بتن‌ریزی انجام می‌شود.

پیش از بتن‌ریزی مرحله دوم، آرماتوربندی و قالب‌بندی اجرا می‌شود. از آن جایی که بخش قابل‌توجهی از وزن سازه و بارهای وارد بر آن توسط این بخش تحمل می‌شود، بنابراین آرماتوربندی باید بادقت و رعایت اصول مهندسی انجام شود. تعداد میل‌گردها، قطر آن‌ها، محل و نحوه قرارگیری میل‌گردها و … بخشی از نکات مهم در آرماتوربندی هستند.

پس از قالب‌بندی، بتن‌ریزی مرحله دوم انجام می‌شود. زمانی که این مرحله انجام شد، باید تا خشک‌شدن بتن‌ها صبر کرد.

1.2.2. نکات مهم در اجرای بتن‌ریزی فونداسیون

رعایت تمام نکات زیر در اجرای موفق بتن‌ریزی فونداسیون، اهمیت داشته و در استحکام هرچه بیشتر سازه نقش دارد.

• درصورتی‌که بتن تهیه شده به‌صورت بتن آماده باشد، به ساعت بارگیری و زمان تخلیه توجه شود، این زمان نباید بیشتر از ۶۰ دقیقه باشد
• هنگام تخلیه بتن‌، به اسلامپ بتن توجه شده و مانع ورود آب به ترکیب ساخته شده شوید
• باتوجه‌به نوع سیمان و سنگ‌دانه‌های بتن، تطابق آن با بتن ساخته شده کنترل شود
• بتن‌ریزی فونداسیون در یک محله اجرا شود
• در ابتدای بتن‌ریزی از شیره سیمان، جهت راه‌اندازی پمپ استفاده می‌شود که شیره نباید به درون قالب‌ها تخلیه شود
• در لایه‌های ۳۰ سانتی‌متری، بتن ویبره شود، به شکلی که‌ به تراکم مطلوب رسیده و دانه‌بندی آن به هم نخورد
• فونداسیون‌ها نباید قبل از رسیدن به مقاومت طرح، بارگذاری شوند
• ‌ مطابق نظر مشاور، آزمایش‌های مربوط به بتن محاسبه شده و نتایج آن در بخش مدارک فنی پروژه نگهداری شود

3.2. ایجاد اسکلت بتنی یا فلزی بنا

پس از خشک‌شدن پی، باید شروع به ایجاد اسکلت کرد. اسکلت سازه می‌تواند بتنی یا فلزی باشد. انتخاب بین این دو، به عوامل مختلفی همچون ویژگی‌های سازه و پلان معماری آن بستگی دارد. برای شروع این کار، ابتدا تیرها در پی قرار می‌گیرند. جای تیرها از قبل و در مرحله آرماتوربندی و قالب‌بندی در پی سازه جانمایی شده است. اما مسئله مهم، انتخاب نوع اسکلت است. اگر بخواهیم مقایسه اسکلت فلزی یا بتنی را در چند مورد خلاصه کنیم، می‌توان به چند نکته اشاره کرد.

معمولاً اسکلت بتنی در مناطق جغرافیایی مختلف قابل اجراست. اما اسکلت فلزی ممکن است در شرایط آب‌وهوایی مرطوب دچار زنگ‌زدگی شود. اما در عوض، سازه‌هایی با اسکلت فلزی وزن کمتری دارند و بار مرده ساختمان به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. این نوع اسکلت به‌سرعت اجرا می‌شود و هزینه کمتری نیاز دارد. این موارد، نکاتی هستند که معمولاً در طراحی سازه به آن توجه می‌شود.

تقریباً تمام سازه‌هایی که در کشور در حال ساخت هستند، زیر نظر مهندسان و عوامل اجرایی مربوطه اجرا می‌شوند. اگر سازه‌ای نتواند به‌عنوان سرپناه مطمئنی برای افراد ساکن باشد، به‌هیچ‌عنوان مجوز ساخت داده نمی‌شود. اینکه شما قصد آغاز ساختمان چندطبقه را دارید بسیار مهم است. در همان ابتدا به شما مسیر صحیح ساخت یک سازه توسط مهندسین و ناظرین داده می‌شود.

از نظر مقاومت در برابر زلزله هر دو سازه کارایی بالایی داشته و عملکرد خوبی در سالیان اخیر از خود نشان داده‌اند. سازه‌های فلزی و بتنی از این نظر مورد تأیید هستند و البته باید خاطرنشان شد که ساخت پروژه باید دقیقاً با استانداردهای گفته شده مطابقت داشته باشد و نباید نظر شخصی را وارد این مسئله کنیم. البته عمر مفید سازه بتنی نیز باید موردتوجه قرار گیرد.

آتش‌سوزی یکی از نکاتی است که در مقایسه این دو سازه مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این مورد سازه فلزی به دلیل مقاومت پایین در برابر حرارت و آتش، توصیه نمی‌شود درحالی‌که مقاومت سازه بتنی در برابر آتش‌سوزی به‌مراتب بسیار بیشتر است و یک مزیت مهم تلقی می‌شود. با اینکه سازه‌های فلزی را با برخی مسائل از این نظر نیز مقاوم می‌کنند.

مقایسه سازه بتنی یا فلزی از نظر سرعت اجرای هرکدام مسئله مهمی دیگری است که بررسی می‌شود.  در بسیاری از مواقع افراد به زمان اجرای سازه حساسیت نشان می‌دهند. واضح است که سرعت اجرای سازه فلزی بیشتر است و این سازه در مدت‌زمان کمی آماده می‌شود. در اسکلت بتنی طبقات پشت‌سرهم ساخته می‌شوند و با اتمام طبقه زیرین، عملیات طبقه بعدی شروع می‌شود.

در اسکلت فلزی پس از آماده‌سازی ستون‌ها چندین طبقه در مدت‌زمان خیلی کمی ایجاد می‌شود. باتوجه‌به اینکه زمان بهره‌برداری از ساختمان در سازه فلزی زودتر خواهد بود، می‌تواند در بازگشت سریع سرمایه تأثیر مثبتی داشته باشد. از این نظر سازه فلزی بر سازه بتنی برتری دارد و یک مزیت مهم قلمداد می‌شود.

4.2. احداث تیرها و سقف سازه

برای ایجاد اسکلت ساختمان، تیرها در محل خود قرار می‌گیرند. اگر اسکلت بتنی باشد، بتن‌ریزی تیرها انجام می‌شود و بعد با استفاده از دستگاه‌های ویبراتور، حباب‌های موجود در ساختار بتن را از بین می‌برند. در این مرحله، چهارچوب و ساختار کلی سازه شکل می‌گیرد.

باتوجه‌به این مسئله که ساخت سقف‌های تیرچه‌بلوک غیراستاندارد باعث می‌شود که جان انسان‌ها به خطر بیفتد، رعایت ضوابطی که از سوی سازمان‌های ذی‌ربط به‌منظور تأمین امنیت سازه ارائه شده است بسیار بااهمیت است. در ادامه شما را با برخی از مهم‌ترین این مسائل آشنا خواهیم کرد. در ابتدا باید در نظر داشته باشید که به جهت افزایش میزان مقاومت سقف و همچنین جلوگیری از تغییر شکل آن که حاصل سنگین‌وزن شدن سقف است، باید دهانه‌های بالاتر از ۴ متر از کلاف عرضی عمود بر تیرچه‌ها استفاده می‌شود. همچنین باید در نظر داشته باشید که حداقل عرض این محصول برابر با ۱۰ سانتی‌متر است و اکثر ارتفاعی که برای آن در نظر گرفته می‌شود، ۳.۵ برابر حداقل عرض خواهد بود. در نظر داشته باشید که حداکثر طولی که برای یک تیرچه باید در نظر گرفته شود، هفت متر بوده و در غیر این صورت باید از تیرهای دوبل یا مضاعف استفاده گردد.

یکی دیگر از نکات بسیار مهمی که برای سقف تیرچه‌بلوک باید در نظر داشته باشید آن است که بلوک‌های دوطرفه و تیرچه‌ها باید در فاصله‌ای با حداقل ۱۰ سانتی‌متر از یکدیگر قرار گیرند. ضخامت بتن پوششی نیز برابر با پنج‌سانتی متر یا یک دوازدهم از فاصله آزادی باشد که تیرچه‌ها دارند. فاصله مجازی که برای میل‌گردهای عرضی متوالی نیز در نظر گرفته می‌شود برابر با ۲۰ سانتی‌متر خواهد بود. در نهایت نیز باید در نظر داشته باشید که تیرها درصورتی‌که تکیه‌گاه ساده هستند باید به میزان یک بیستم از طول دهانه به‌عنوان مقداری در نظر گرفته شود که کمینه ضخامت سقف است.

با وجود تمامی مسائل بیان شده ذکر این نکته مهم است که تمامی مسائل مربوط به ساختمان‌سازی باید بر اساس نظرات مهندسان پیش برده شود تا در نهایت ساختمان بتواند عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان دهد. همچنین باید در نظر داشته باشید که ساختمان‌سازی توسط افراد حرفه‌ای باعث می‌شود که عمر سقف‌ها بیشتر شده و درعین‌حال تیرچه‌بلوک بتواند توان تحمل بار بیشتری داشته باشد.

1. اگر قرار است سقف کاذب رابیتس باشد و بلوک‌های سقفی یونولیتی باشند می‌بایست پیش از بتن‌ریزی آویز سقف‌های کاذب که دارای قلاب‌هایی مخصوص نیز هستند اجرا شوند.
2. معمولاً باید در هر سقف حدود ۵ سانتی‌متر از هر سمت ابعاد بازشوی بالابر بزرگ‌تر در نظر گرفته شود تا این بازشوها در صورت وجود خطاهای اجرایی کوچک نشوند.
3. پلیت‌های انتظار باید پیش از بتن‌ریزی جهت اجرای نمای ساختمان، وال پست‌ها، اتصال شاسی آسانسور و… در محل خود اجرا شوند.
4. همواره به مهندسین ساخت سازه پیشنهاد می‌شود پیش از بتن‌ریزی سقف محل عبور تأسیسات برقی و مکانیکی را مشخص کنند تا بعدها مجبور به تخریب سقف نباشند!
5. اجرای میل‌گردهای ممان منفی و اُدکا در محل اتصال تیرچه به تیر ضروری است.
6. اتصال سری تیرهای فلزی به تیرچه‌های کرومیت یا همان تیرچه فلزی در سازه باید مطابق با نشریه‌ ۵۴۳ صورت گیرد.

5.2. تیغه‌چینی و احداث دیوارها

زمانی که تیغه‌چینی دیوارها انجام شود، کار سفت‌کاری تکمیل می‌شود و بنای کلی سازه شکل می‌گیرد. بعدازاین مرحله، فعالیت‌های مربوط به نمای ساختمان و معماری داخلی (نازک‌کاری) انجام می‌شود تا بنا به یک سازه مناسب برای زندگی و فعالیت تبدیل شود.

تیغه‌چینی و دیوارچینی جز آن دسته از کارهای ساختمانی است که نیازمند مهارت و تجربه زیادی است. در واقع نحوه دیوارچینی، استفاده از مصالح مناسب برای دیوارچینی، استاندارد دیوارچینی، اصول دیوارکشی و دستور کار تیغه‌چینی بسیار مهم است. زیرا دیوارها مهم‌ترین بخش ساختمان محسوب می‌شود و به‌عنوان ستون ساختمان، جداکنندهٔ فضاهای داخلی و همچنین محافظت‌کننده در مقابل فضای بیرونی عمل می‌کنند. دیوارها، بیشتر وزن ساختمان را نیز تحمل می‌کنند، پس در حفظ ایمنی بسیار نقش پررنگی دارند و به‌تبع عمل دیوارچینی و تیغه‌چینی، اهمیت پیدا می‌کند.

در واقع تیغه‌چینی همان دیوارچینی است؛ اگر بخواهیم بهتر معنی کنیم، باید بگوییم که به دیوارهای داخلی ساختمان اصطلاحاً تیغه گفته می‌شود که اغلب ۱۰ سانتیمتری هستند. دیوارهای بیرونی نیز ۱۵ سانتیمتری است.

به‌طورکلی دیوارکشی با استفاده از مصالح ساختمانی قدیمی، مانند بلوک سفالی، بلوک سیمانی، آجر و یا مصالح ساختمانی نوین مانند کناف و هبلکس و دیوار سه‌بعدی اجرا می‌شود. امروزه دیوارچینی با مصالح ساختمانی نوین، بسیار رواج پیدا کرده است چرا که سرعت اجرای تیغه‌چینی و دیوارکشی بسیار زیاد می‌شود. اما به‌تبع ممکن است در پروژه‌های کوچک قیمت تمام شده را افزایش دهد. حال امروزه در ایران برای ساخت دیوار داخلی ساختمان طبق اصول دیوارکشی، معمولاً از بلوک سفالی ۱۰ سانتیمتری استفاده می‌شود.

در برخی از موارد تیغه‌چینی نیز از بلوک سیمانی ۱۵ سانتیمتری استفاده می‌شود. برای ساخت تیغه‌چینی دیوار بیرونی ساختمان نیز معمولاً از تیغه سفال ۱۵ سانتیمتری و یا بلوک سیمانی ۲۰ سانتیمتری استفاده می‌شود. درصورتی‌که از تیغه سفال ۷ سانتیمتری برای دیوارکشی یا همان دیوارچینی استفاده شود لازم است که یک‌لایه پلاستر سیمانی روی آن اجرا شود؛ زیرا تیغه سفال ۷ سانتی از مقاومت کمتری برخوردار است. قابل‌ذکر است که استفاده از آجر امروزه منسوخ شده است؛ چراکه به قیمت آجر در ایران بسیار بالا رفته است.

به‌طورکلی تیغه‌چینی و دیوارچینی در ساختمان پس از ستون‌گذاری و کف‌سازی شروع می‌شود که به آن مرحلهٔ سفت‌کاری نیز می‌گویند. از مصالح گوناگونی در دیوارچینی و تیغه‌چینی ساختمان استفاده می‌شود. به‌عنوان‌مثال دیوارچینی با سنگ لاشه، دیوارچینی با آجر، دیوارچینی با بلوک سفالی، دیوارچینی و تیغه‌چینی با بلوک سیمانی و با بلوک گچی. بعضی از افرادی که تجربه کمی در دیوارچینی و تیغه‌چینی دارند؛ از زمان مناسب دیوارچینی اطلاع ندارند و این مسئله مهم را پشت‌گوش می‌اندازند.

حال باید بگوییم که دیوارچینی هم زمان مناسب خودش را دارد؛ بهترین زمان برای اجرای دیوارچینی بعد از ستون‌گذاری و پس از پایان عملیات بتن‌ریزی سقف‌ها است. بهتر است حداقل بتن سقف مقاومت ۷ روزه خود را کسب کرده باشد و سپس دیوارچینی انجام شود.

دقت داشته باشید که آجرکاری در درجه حرارت کمتر از ۵ درجه سانتی‌گراد مجاز نیست، ‌در شرایط آب‌وهوایی سرد، دیوارهای تازه چیده شده باید با پوشاندن و گرم‌کردن محافظت شوند و در صورت لزوم با نظر مهندس ناظر از ضد یخ استفاده شود.

• مراحل تیغه‌چینی 

1. نخست محل و اندازه دیوارچینی با استفاده از متر تعیین می‌شود. معمولاً برای پروژه‌های بزرگ و حساس، تعیین دقیق دیوارهای داخلی با استفاده از دوربین نقشه‌برداری انجام می‌گیرد.
2. مصالح و ابزارآلات ساختمانی مورداستفاده (ملات، تیغه، متر، شمشه، استانبولی، ماله، ریسمان، تراز لوبیایی، شاقول و تراز) محیا شود.
3. محل تیغه‌چینی را با یک ماله آبپاشی شود تا ملات به‌خوبی به کف بچسبد. سپس ملات روی زمین ریخته شده و با ماله سطح ملات را صاف گردد.
4. در دو طرف دیوار، یک آجر به‌عنوان تراز قرار داده شود. این دو آجر با استفاده ریسمان به یکدیگر وصل شوند تا بتواند تراز افقی یک رج آجر را تعیین کرد.
5. آجرها را باید زنجاب کرده و ازیک‌طرف دیوار به سمت دیگر در کنار هم قرار می‌گیرند. زمانی که رج اول تمام شد، با استفاده از تراز لوبیایی سطح عمودی آجر تراز می‌شوند. همچنین باید به‌اندازه یک‌بند انگشت نیز بین هر تیغه فاصله باشد.
6. ملات را روی رج اول آجر ریخته، تیغه‌چینی اجرا کنید. بعد از چیدن هر رج، از شاقول برای در امتداد قرارداشتن آجرها به‌صورت عمودی استفاده کنید.

• استاندارد دیوارچینی که باید بدانید

1. قبل از شروع دیوارچینی یا همان تیغه‌چینی، باید گیاهان و خاک‌های نباتی از محل کار برداشته شود و محل را پاک‌سازی کرد. توصیه می‌شود که به‌منظور عدم رویش گیاهان در پی دیوارچینی، پی دیوار را با خاک‌آهک پوشش دهید.
2. قبل از اجرای تیغه‌چینی، آجرها را باید به مدت ۶۰ دقیقه در آب خیسانده و سپس بلافاصله به کار برده شوند‌. توجه داشته باشید که ریختن آب بر روی آجر مجاز نیست. اینکار برای چسبندگی بهتر ملات به آجر لازم است.
3. همچنین تمام لایه‌های ملات باید به‌اندازه یک سانتی‌متر در نظر گرفته شوند.
4. باید قبل از دیوارکشی بندهای افقی و بندهای قائم اجرا شود. ضخامت بند بین آجرها نباید کمتر از ۱۰ میلیمتر و یا بیشتر از ۱۲ میلیمتر باشد.
5. طبق اصول دیوارکشی، بندها در قسمت افق یا قائم باید ریسمان باشند، یعنی در طول اجرای یک‌بند نباید کمانی باشد. این آجرها یا به‌اصطلاح پرکننده‌ها تنها در انتهای رج‌ها بکار رود.
6. ‌ضخامت بند آجرها نباید کمتر از ۱۰ میلیمتر و بیشتر از ۱۲ میلیمتر باشد.
7. طبق اصول تیغه‌چینی، کار باید کاملاً قائم و شاقولی بوده و امتداد رج‌ها کاملاً افقی باشد و بندهای قائم یک رج در میان دقیقاً در مقابل هم قرار گرفته و شاقولی باشند.
8. به‌اصطلاح گونیا بودن تیغه‌چینی اتاق‌ها، آشپزخانه و سرویس‌ها بسیار اهمیت دار؛ چون در صورت بی‌دقتی در دیوارکشی، تیغه‌چینی و حتی کاشی‌کاری دیوار دچار مشکل خواهد شد. همچنین سر لوله‌های سردوگرم سرویس‌ها بر اثر ناگونیایی در هنگام کاشی‌کاری امکان داخل ماندن در کار خواهند داشت.
9. توجه کنید که دیوار‌ها حتماً از کنارها توسط میل‌گرد در فواصل ۵۰ سانتی به ستون‌ها مهار شوند. در ساخت دیوار باربر باید از یک نوع آجر استفاده شود و در محل اتصال دیوارها به ستون‌ها شاخک مناسب نصب شده باشد.
10. حین دیوارکشی حتما باید زنجاب کردن مصالح رعایت شود و در انتهای کار دوغاب سیمانی بر روی دیوار وقتی که دو رج مانده تمام شود ریخته شود.
11.  درصورت عدم انجام زنجاب کردن، آجرها بهدلیل بافت رسی خود، آب داخل ملات مابین آجرها را کشیده و چسبندگی آن را از بین خواهد برد.
12. در قسمت انتهایی دیوارکشی، زیر سقف دیوار حتماً مهار شود‌، که روش اجرای وال پست بهترین حالت در مهار دیوار است. در صورتی که طول دیوار زیاد باشد وال‌پست‌های مناسب برای آن در نظر گفته شده باشد و در اطراف پنجره‌ها وال‌پست مناسب اجرا گردد.
13. دیوارها باید از کناره ها توسط میل‌گرد در فواصل ۵۰ سانتی به ستون ها مهار شوند.

3. نحوه محاسبه هزینه‌های سفت‌کاری

تعیین قیمت دقیق انجام سفت‌کاری به نوع سازه و ویژگی‌های آن مربوط می‌شود. چند موضوع روی هزینه‌های آن اثر می‌گذارد. هزینه خاک‌برداری و گودبرداری، هزینه بتن‌ریزی و ساخت پی ساختمان، مخارج مربوط به تأمین مصالح موردنیاز و … بخشی از این هزینه‌ها هستند. هر چه از مصالح باکیفیت‌تری استفاده شود یا پلان معماری ویژگی‌های خاصی داشته باشید، هزینه‌ها افزایش می‌یابد.

به‌طورکلی، سفت‌کاری ساختمان اولین مرحله از ساخت یک بنای کامل است. در این فرایند، چند مرحله کلی از جمله گودبرداری، پی‌ریزی، ایجاد اسکلت بنا و قراردادن تیرها، ستون‌ها، دیوارها و سقف از جمله این مراحل هستند.

جمع‌بندی ونتیجه‌گیری